Faktury korygujące „IN-MINUS”
W przypadku faktur korygujących „in-minus” zniesiony został formalny warunek uzyskania potwierdzenia odbioru faktury korygującej przez nabywcę towarów lub usługobiorcę. W związku z tym sprzedawca ma możliwość rozliczenia faktury korygującej już w okresie jej wystawienia. Może to jednak nastąpić pod warunkiem, że:
- sprzedawca będzie posiadał odpowiednią dokumentację, która potwierdza obowiązek wystawienia tej faktury,
- z posiadanej przez sprzedawcę dokumentacji wynika, że uzgodnił z nabywcą towaru, lub usługobiorcą warunki obniżenia podstawy opodatkowania dla dostawy tych towarów, lub świadczenia tych usług, tj. z dokumentacji wynika, że nabywca wie, że doszło do zmiany warunków transakcji,
- wystąpiły realne zdarzenia, które są skutkiem korekty, a zaliczamy do nich:
- udzielenia rabatów przed uzyskaniem zapłaty,
- obowiązek zwrotu części zapłaconej ceny w przypadku, gdy udzielono rabatu a należność została uregulowana,
- zwrot towarów, jeśli z tego tytułu jest wystawiona faktura,
- zwrot zaliczki, gdy korekta dotyczy faktur zaliczkowych,
- stwierdzenie pomyłki na pierwotnej fakturze.
W przypadku gdy w okresie rozliczeniowym, w którym została wystawiona korekta, podatnik nie posiada dokumentacji, to obniżenia podstawy opodatkowania dokonuje za okres rozliczeniowy, w którym dokumentację tę uzyska. Chodzi o posiadanie jej najpóźniej w ostatnim dniu okresu rozliczeniowego (miesiąc/kwartał), a nie do dnia przekazania JPK_V7 za ten okres.
Prawo nie precyzuje, o jakie dokumenty chodzi oraz jaką one mają mieć postać czy formę. W konsekwencji może to być każdy dokument taki, jak: umowa, porozumienie, uzgodnienie, korespondencja, reklamacja, itp. Dokumentacja może mieć postać elektroniczną, np. wymiana korespondencji mailowej z kontrahentem. W drodze wyjątku dokumentacją taką będzie pierwotna umowa czy zlecenie. Jeżeli strony uzgodniły warunki obniżania ceny do świadczeń z pewnego okresu wyłącznie ze względu na spełnienie warunku zapisanego w kontrakcie, bez dodatkowego ustalenia sprzedawca, opierając się na samej umowie pierwotnej, może uznać, że udokumentował warunki obniżenia i wystawiając fakturę korygującą, dokona pomniejszenia podstawy opodatkowania.
Nowe zasady rozliczania mają zastosowanie do faktur korygujących „in minus” wystawionych od 1 stycznia 2021 r., chyba że zostanie zawarte porozumienie. Natomiast do końca 2021 r. będzie możliwość korzystania z dotychczasowych zasad rozliczenia faktur korygujących „in minus”. Dokonanie tego wyboru będzie wymagało pisemnej zgody zawartej między sprzedawcą a nabywcą.
Faktury korygujące „IN-PLUS”
W przypadku faktur korygujących „in-plus” w ustawie o VAT pojawią się przepisy wskazujące sposób rozliczenia takich faktur. Dotychczas podatnicy bazowali tylko na linii interpretacyjnej, co nie dawało odpowiedniej pewności prawa. Korekta „in plus” ma miejsce w przypadku nieprawidłowości związanych z fakturą, np. występuje błędna kwota podatku lub cena. W konsekwencji zwiększają się kwota netto i podatek VAT należny.
Nowe zasady dotyczące korekty „in plus” wyróżniają dwie możliwości:
- korekta wsteczna – w momencie, gdy korekta wynika z przyczyn zaistniałych w dniu wystawienia faktury pierwotnej, to powinna zostać wykazana w rozliczeniu za miesiąc ujęcia faktury pierwotnej,
- korekta bieżąca – w momencie, gdy korekta wynika z przyczyn powstałych po dokonaniu sprzedaży, to powinna zostać wykazana w rozliczeniu za miesiąc wystawienia faktury korygującej.
Natomiast w przypadku eksportu towarów i WDT zwiększenie to może być dokonywane nie wcześniej niż w deklaracji podatkowej składanej za okres rozliczeniowy, w którym wykazane zostały te transakcje.
W przypadku faktur korygujących in plus nie ma obowiązku posiadania dokumentacji uzgodnień pomiędzy stronami transakcji.
Kinga Pośpiech